Magdalenka

[jan]

To nie był Jaworski o którym myślisz,
to był najnormalniejszy człowiek pod słońcem - Paweł Jaworski.

Otwarte usta są największym zdrajcą, każdy sąd, opinia - najwięcej mówią o mówiącym.

Na czyny również musimy patrzeć czujnie, bo słowa służą do ukrywania myśli;
na dłuższą metę nie są w stanie ukryć poziomu myślenia i głupstwo, jak oliwa...

[Maras]

Faktycznie , myślałem o Andrzeju, jest Paweł, zostaje plus :)

[Fordor]

Warta przypomnienia rozmowa z prof. Włodzimierzem Bojarskim, który uczestniczył w pracy podzespołów Okrągłego Stołu jako ekspert:
http://nowyobywatel.pl/2011/01/27/w-liberalnej-sieci/

Z niej pochodzi cytat:
...Po czerwcowych wyborach w 1989 r., już w lipcu, sierpniu i wrześniu w Brukseli i Warszawie toczyły się poufne, a praktycznie tajne rozmowy reprezentantów „Solidarności” z przedstawicielami światowego kapitału i z młodymi adeptami amerykańskiej szkoły neoliberalnej – Jeffreyem Sachsem, Jackiem Rostowskim (obecnym ministrem finansów), Stanisławem Gomułką. Z polskiej strony była delegacja pod przewodnictwem znanego i cenionego prof. Witolda Trzeciakowskiego. Podczas tych rozmów uzgodniono w sposób zakulisowy całkowite odrzucenie programu „Solidarności”, przyjętego przy Okrągłym Stole.
Program uspołecznienia polskiej gospodarki uznano za nieefektywny, nieracjonalny i nieobiecujący. W zamian przyjęto założenia, które później zostały sformułowane jako tzw. Konsensus Waszyngtoński, określający zbiór warunków gospodarczych, nakładanych na poszczególne kraje, które chciały współpracować z Bankiem Światowym i innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi. Wymagano pełnego otwarcia kraju na wymianę finansową i gospodarczą oraz zminimalizowania wszelkich krajowych ograniczeń i interwencji państwa w sferze ekonomicznej. Te warunki zostały przyjęte i były następnie realizowane. Kolejnym z nich była prywatyzacja majątku narodowego i ograniczanie wydatków z budżetu, żeby stworzyć warunki do jak najpełniejszej minimalizacji roli państwa w gospodarce i w życiu publicznym.
Wszystkie te warunki zostały przyjęte potajemnie, o czym do dziś się nie mówi. Podkreśla się natomiast fałszywie, że państwo realizuje zasady uzgodnione przy Okrągłym Stole, które po paru latach zostały zapisane w Konstytucji z 1997 r...

[Fordor]

Jeśli ktoś nie może przeczytać książki prof. Władysława Markiewicza pt. „Sto lat przeciw głupocie. Rozmowa z przyjaciółmi Pawłem Kozłowskim i Jerzym Słubickim”, to warto przeczytać jej fragment zamieszczony w „Przeglądzie” nr 27/2016. Z niego kilka zdań:
…Okrągły Stół był spotkaniem dwóch stron: rządzącej i opozycyjnej. Uznano to za osiągnięcie kulturowo-polityczne o olbrzymich wymiarach i skutkach wręcz nieprawdopodobnych, nawet dla Europy i świata.
…Mnie się wydaje, że jednak duch rozpatrywania przyszłości Polski z punktu widzenia racji stanu zwycięży dzięki temu młodemu pokoleniu. Że ono będzie miało więcej zrozumienia dla samego sensu pojęć: racja stanu, interes państwa, interes społeczny, niż mieliśmy my. To raczej idzie ku dobremu, tak mi się wydaje.
…Podglebiem przywódców politycznych jest kultura polityczna.