I tak pędzi sobie i pędzi ludzkie stado, nie wiadomo dokąd

Główny temat.

Moderators: Anonymous, jan, Moderatorzy

Post Reply
jan
Administrator
Posts: 5500
Joined: Wed Feb 07, 2007 10:05 pm

I tak pędzi sobie i pędzi ludzkie stado, nie wiadomo dokąd

Post by jan » Sat Apr 21, 2018 4:59 am

Czy wiesz dokąd tak pędzisz, Człowieku?

Człowiek jest jednym z gatunków zwierzyny,
który dzięki możliwościom swego mózgu zdominował Ziemię,
a teraz zadeptuje i pustoszy ją niemiłosiernie.

Pogoń za bogactwem i panowaniem nad innymi zaćmiła mu rozum.

Za dużo nas w tej chwili na planecie, by wrócić do natury - do szałasów i jaskiń,
za dużo, by zapewnić sobie egzystencję uznaną za ludzką,
a rewolucja komunikacyjna nie wiadomo dokąd nas prowadzi.

Człowiekowi, gatunkowi w świecie biologii jedynemu,
udało się wyjść PONAD BIOLOGIĘ poprzez stworzenie kultury.
Człowiek zrobił to kojarząc prawa i elementy natury natury
ze swą inteligencją i pracą.
Żaden koń, krokodyl ani żadna mrówka nie stworzyła komputera czy cepów.

Tylko człowiek pamięć genetyczną wzbogacił o pamięć kulturową –
nauczył się gromadzić, przechowywać i przekazywać w procesie wychowania doświadczenia osobnicze i zbiorowe,
wymieniać je z innymi społecznościami, tworzyć nowe konfiguracje dzieł kultury.

Jednostka w swym rozwoju osobniczym
pokonuje w drogę całej ludzkości od zwierzęcia do człowieka kultury,
zatrzymując się na jakimś etapie na skutek ograniczeń intelektualnych,
ograniczeń woli i okoliczności zewnętrznych.

Człowiek – twórca kultury
WCALE NIE PRZESTAŁ BYĆ RÓWNOCZEŚNIE ZWIERZĘCIEM!

Ale on o tym zapomniał, chce wolności, demokracji, samorealizacji
i innych wyimaginowanych praw, które uważa za przyrodzone.

Zapomniał o ograniczeniach jakie stawia natura
z powodu ograniczoności i trudnodostępności zasobów
I O OBECNOŚCI BLIŹNIEGO,
mającego takie same jak on aspiracje i prawa, nie pamięta.

Pogoń za bogactwem i panowaniem nad innymi zaćmiła mu rozum.

I tak pędzi sobie i pędzi ludzkie stado, nie wiadomo dokąd.

I takie pytanie;
czy ktoś z Państwa czytał „Człowieczeństwo i kulturę”?
Czytałem ją solidnie 30 lat temu, usiłowałem nawet tłumaczyć
na język współczesnej humanistyki. Za wielka robota – odpuściłem.

Kusi mnie ponowne czytanie, teraz, kiedy w świecie tak wiele się nadziało,
a ja jestem o to bogate w wydarzenia 30-lecie mądrzejszy.
jan urbanik na Fejsbuku - 21 kwietnia 2014
jan urbanik

Moje poglądy nie są jedynie słuszne, są za to moje jedyne.
Nie zależą one od koniunktury, a od stanu mojej świadomości.
Nie piszę wszystkiego, co wiem - piszę to, co uznaję za stosowne.

Post Reply

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 5 guests