uczepiłem się śląskiego słowa

[jan]

//spolegliwy –wi
«taki, na którym można polegać, na którego można liczyć, godny zaufania; pewny»
Spolegliwy opiekun. (Kotarbiński)// Tyle komputrowy słownik języka polskiego

//spolegliwy –iwi gw. „taki, na którym można polegać, godny zaufania, pewny”: Godny szscunku jest opiekun spolegliwy. I niech nam stylisci pozwolą użyć tego śląskiego przymiotnika. Spolegliwy – to tyle, co taki, na którego można liczyć. Kronika 21, 1956//`SW <czes. spolehlivy>// Tyle „Słownik języka polskiego” Doroszewskiego

//OPIEKUN SPOLEGLIWY, jedno z podstawowych pojęć etyki niezależnej T. Kotarbińskiego, oznaczające każdego, kto czuje się wezwany do usuwania cierpienia i okrucieństwa w świecie// Tyle encyklopedia multimedialna PWN

//spolegliwy ~wi
«taki, na którym można polegać, na którego można liczyć, godny zaufania; pewny»
Spolegliwy opiekun. (Kotarbiński)// Tyle Słownik języka Polskiego PWN


W „Religia. Encyklopedia PWN” w 10 tomach nie posiada hasła Kotarbiński,
nie ma w niej hasła spolegliwy.


***
Tadeusz Kotarbiński- "Medytcje o życiu godziwym"

To była dla mnie bardzo ważna książka.

jan urbanik