trzeciorzeczypospolityczna tufta i błat

[jan]

Najpierw był sobie księgozbiór, którego żal było rozproszyć, lepiej było nieodpłatnie oddać w społeczne użytkowanie...
Sądziłem, że lokalna społeczność przyklaśnie takiemu gestowi i rzuci się na lekturę i kulturę,
a składki pokryją koszty utrzymania księgozbioru i zakupów nowości...

A g., a g - gruchają niemowlaki... One już wiedzą, czego ja nie wiedziałem!

Takie gesty jak oddawanie, są tylko dla milionerów-filantropów. Wiem to JUŻ od pewnego czasu.

Jak to łatwo powiedzieć - oddać...
Najpierw trzeba założyć fundację lub stowarzyszenie (wcześniej poznać się na tym), by pozyskać osobowość prawną.
Do tego potrzebna jest piętnastka członków założycieli, którzy będą gotowi swym nazwiskiem firmować IDEĘ,
i kilka osób które poświęcą sprawie swój czas: opracują statut, zarejestrują go i dokonają rozruchu.
To wielka i trudna sprawa, jeśli przedsiębierze ją pospolity śmiertelnik, jak było w moim przypadku,
a nie medialna gwiazda (która i tak bierze na siebie ciężar ogromny).
Sprawy proceduralne i organizacyjne kosztowały nas pół roku pracy (i tak szczęśliwym zbiegiem okoliczności skrócone),
potem rok starań o lokal... i nieustanne, od zdefiniowania i ogłoszenia idei, starania i zabiegi o kasę:
w ostatniej chwili, kiedy zdawało mi się, że już "leżę i kwiczę", zawsze pojawiał się cudem Ktoś:
Prezydent Gdańska i Okolica, który pomoże przechować książki, pani Dyrektor ze SKOKU, pan Polikarp Maciejczyk z pańskim gestem.
I tak, od cudu do cudu, wegetujemy już sobie 3 lata i 5 miesięcy: bez zabezpieczonego programu, bez zasobów, bez pewności jutra.

Busolą na tym bezdrożu bezradności i bezpieniężności jest wewnętrzny imperatyw,
idea SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELI, gospodarzy, którzy wyrosną przez MĄDRE MŁODZIEŻY CHOWANIE i wstyd,
najpospolitszy WSTYD OBYWATELA ZA STAN PAŃSTWA.

Do końca grudnia trzeba zapłacić jeszcze jedno wynagrodzenie, jeszcze opłacić prenumeratę 4 czasopism... a nie wpłynęły refundacje.
Pewnie znowu będę musiał zaciągnąć, tym razem krótkotrwałą, pożyczkę u osobistej żony.
Ten rok jest i tak dla nas wyjątkowy: na przednówek mamy decyzję wsparcia nas przez możnego sąsiada, LOTOS,
kwestia załatwienia formalności - i tanecznym skokiem pokonujemy przednówek.

Korzystaliśmy z 4 projektów oddzielnie składanych i rozliczanych oddzielnie.
Przekonywaliśmy oddzielnie stosownych urzędników od poszczególnych działań,
że nie jesteśmy takimi oszustami i hochsztaplerami, za jakich nas powinni uważać.

Sposób finansowania życia przez tysiące poszufladkowanych projektów jest jednym wielkim bałwanizmem.
Ma to sens, kiedy miasto, gmina chce rozwiązać nierozwiązywalny problem budowy szaletów w Gdańsku, wtedy rozumiem:
konkurs na wychodek z określeniem standardu-minimum.
Kiedy się finansuje placówkę do naszej podobną: klub osiedlowy, bibliotekę wiejską, świetlicę koła gospodyń,
to warto zaufać mądrości organizatorów-kierowników i doglądać od czasu do czasu imprezy, i raz, 2 razy w roku zajrzeć w papiery.

Będzie więcej lasów w Polsce, mniejsza produkcja CO2, znacznie mniej kłamstwa i oszustw
i więcej ludzi będzie mogło sensownie, twórczo pracować.

W czym mój ból – w tym, że czas który muszę poświęcić biurokratycznym procedurom
kradnę WŁAŚCIWYM BENEFICJENTOM NASZYCH POCZYNAŃ, głównie DZIECIOM.
Biurokratyzm deprawuje ludzi, poznałem wiele bystrych osób, które już pogodziły się z tym, że inaczej nie można:
trzeciorzeczypospolityczna tufta i błat (mam w czytaniu Barbary Skargi "Po wyzwoleniu (1944-1956)") kradnie ludziom czas i energię
i deprawuje ich, ubezmyślnia w rzeczach ważnych, ucwaniacza w tufcie i błacie. Fuj!

[jan]

Pisałem wyżej
"W czym mój ból – w tym, że czas który muszę poświęcić biurokratycznym procedurom
kradnę WŁAŚCIWYM BENEFICJENTOM NASZYCH POCZYNAŃ, głównie DZIECIOM.
Biurokratyzm deprawuje ludzi, poznałem wiele bystrych osób, które już pogodziły się z tym, że inaczej nie można:
trzeciorzeczypospolityczna tufta i błat (mam w czytaniu Barbary Skargi "Po wyzwoleniu (1944-1956)") kradnie ludziom czas i energię
i deprawuje ich, ubezmyślnia w rzeczach ważnych, ucwaniacza w tufcie i błacie. Fuj!"



W tym mój ból, że z poczuciem fatalizmu wchodzimy w ZASTANY KONTEKST
i staramy się w nim urządzić:
(Jeśli w słowie "zastany" zamienimy jedną literkę inną - też prawda.)

- Taki układ, panie Janie, taki układ!

... i niewolnicy układu w państwie Hitlera i państwie Stalina - narzędzia i ofiary;
funkcjonariusze-narzędzia-ofiary, ludzie-ćwierćludzie.
W piekle.

Bunt przeciwko piekłu - to tylko przemeblowanie w piekle;
bunt niewolników może przynieść tylko zmianę biegunów - dopiekielnienie piekła.

Spokojna analiza sytuacji i ewolucyjne wychodzenie z piekła,
najpierw - z piekła w naszych duszach.
Mogą to zrobić elity, elity dziedziczące elitarność, nie koniecznie dziedzictwem krwi,
może nawet: i to raczej nie dziedzictwem krwi - a dziedzictwem POSŁANNICTWA, MISJI.
Poczytajcie Hirszfelda (Ludwika).

Mogą to zrobić elity, elity dziedziczące elitarność,
a nie sezonowi partacze polityczni, wulgaryzatorzy idei, nawiedzeni głupcy, "wiedzący".

Szukam ludzi wolnych, zdolnych do prze-myśleń,
nie - zbuntowanych niewolników, nie - wiedzących,a szukających.

Są książki pisane na podstawie książek pisanych na podstawie książek
przez autorów, którzy nie potrafią czytać z życia.

...

[Fordor]

To przykre, że tak ludzi znajdujesz

[jan]

Co Cię upoważnia do takiej konstatacji?

Ty nie szukasz?

Znajdź mi jedną dziedzinę życia w Polsce działającą zadowalająco.

Przecież nie krasnoludnki nas urządzają,
to my sami tak się urządzamy.

Żadne krasnoludki nas też lepiej nie urządzą,
z siebie musimy wykrzesać ideę i wolę - i się "w aniołów przerobić".