bajka - czy zostawia w pamięci jakieś przesłanie

[jan]

Bajka - czy zostawia jakieś przesłanie, ślad, tęsknotę?

Trzykrotnie już, z wyboru dzieci, młodzieży lub dorosłych czytano bajkę Andersena "Krzesiwo"
w trakcie naszych czytań z dziećmi.

Żołnierz spotyka czarownicę "starą i brzydką, dolna warga zwisa jej do piersi"
która prosi go o wykonanie pracy, za którą obiecuje wynagrodzenie.
Żołnierz wykonuje pracę, czarownica wynagradza go zgodnie z umową,
a jednak żołnierz, za to, że nie chciała zdradzić tajemnicy krzesiwa, obcina jej głowę.

Żołnierz ma dobre serce (choć rozumek pospolity) żyje teraz po pańsku, ma mnóstwo przyjaciół,
ale wraz z z topnieniem zawartości sakiewki traci przyjaciół.
W końcu jest na dnie.

Krzesiwo pozwala mu wyjść z tarapatów, w końcu zostaje mężem królewny, czyli królem.
Dobrym królem, choć zapewne małego rozumku.

Szczęście zbudowane na zbrodni!

Zapytałem słuchaczy czy to był dobry człowiek, wyszło, że jednak nie za bardzo.
Dzieci przeprowadziły konsultacje z rodzicami, wyszło podobnie.



Ten tekst niech będzie przyczynkiem
do wątku Basi na temat roli religii w wychowaniu ("Trójkąt ABC"),
rozwijanego przeze mnie refleksją o wychowaniu moralnym, o lekturze.

By uporządkować sytuację:
w moim poście jest bałagan terminologiczny, słowo "moralność" zastąpiłem słowem "etyka",
Etyka jest wszak nauką o moralności, uczy jak żyć godziwie.

Kodeks etyczny SS, elity "rasy panów", kodeks etyczny czekisty - niegodziwe kodeksy niegodziwych "moralności".

jan urbanik