POLACY ZE WSCHODU - WYBITNI MYŚLICIELE

Relacje.

Moderators: Anonymous, jan, Moderatorzy

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Thu Dec 09, 2010 12:47 pm

UZUPEŁNIENIE:

zapomniałem dodać, że Jerzy Lande zmarł w Krakowie.


PS. Będę wdzięczny uczestnikom tego wątku dyskusyjnego,
jeśli będą dyskutowali NA TEMAT, a nie obok niego...

Observer
Członek Stowrzyszenia
Posts: 509
Joined: Thu May 03, 2007 8:09 pm

Post by Observer » Thu Dec 09, 2010 3:28 pm

mg_gdynia wrote:PS. Będę wdzięczny uczestnikom tego wątku dyskusyjnego,
jeśli będą dyskutowali NA TEMAT, a nie obok niego...


Postawiłem pytania 1,2,3 całkiem w temacie.

A dyskusja około-tematyczna jak mi się wydaje wcale nie obniża rangi Myślicieli i nikt nie ma wątpliwości ze są Wielkimi Polakami (nawet jak się wykształcili we "wrogim otoczeniu"...) ale dodaje smaku i koloru suchym faktom napisanym specyficznym jerzykiem encyklopedycznym.

No i bezpośrednia dyskusja z encyklopedia ma charakter jałowy...
nie ma podpisu :)

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Thu Dec 09, 2010 3:35 pm

"W temacie":

1. TAK;

2. TAK;

3. TAK.


W porządku?

Observer
Członek Stowrzyszenia
Posts: 509
Joined: Thu May 03, 2007 8:09 pm

Post by Observer » Thu Dec 09, 2010 4:01 pm

Dziękuje.

1. TAK

buzy całkowicie mój pogląd na stalinowska Polskę i zaczyna przypominać porównanie kartek żywnościowych tu i tam z roku bodajże 1990...

Wiem ze nie w temacie: ale proszę mi wybaczyć bo inaczej to co powiedziałem nie będzie miało sensu. Jak przyjechałem w 1991 do Polski to usłyszałem okropne historie "jak ciężko było żyć i ze wy w Związku nawet pojęcia nie mieliście o tym. Dostałem również jako dowód kartkę żywnościowa na mięso (nadal przechowuje). Pan chyba miał takie? Co trzeba było odkrajać kawałki na mięso bez kości i z kością i t.d.?

Doznałem SZOKU!!! NIGDY w najlepszych czasach Związku R nie mieliśmy tak dobrych warunków... No może Ci od komuchów czy proletariatu... A nasze kartki (tez przechowuje) miały numer 1,2,3, I raz w miesiącu w lokalnej prasie pisano ze na kartkę numer 1 w tym miesiącu przysługuje 300 gr kiełbasy (za którą i tak trzeba było stać w kolejce), na kartkę numer 2 - kilo cukru a na kartkę numer 3 :) UWAGA: 4 butelki wódki (co wymieniałem na książki :) i dziękowałem "Partii Rodnoj" :) ).

A mowie to nie dlatego zęby zanegować stalinizm w Polsce, a jedynie zęby przewrócić odpowiednie proporce (dla siebie!). Dziękuję za wyjaśnienie!
nie ma podpisu :)

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Fri Dec 10, 2010 12:30 pm

Być może, że Landego w 1949-tym roku
wywalono na wcześniejszą emeryturkę,

w każdym razie daty wydań jego prac
(do 1948-ego; potem po 1956-tym)

wskazują na to, że dla PRL-owców
był "mocno nieprawomyślny"...

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Fri Dec 10, 2010 2:27 pm

JULIAN KRZYŻANOWSKI (1892-1976).

Urodził się w majątku Stojańce koło miasta Lwów (Ruś Halicka czyli Ruś Czerwona -
- ziemia I Rzeczpospolitej Polskiej, zagarnięta przez Cesarstwo Austrii w I rozbiorze Polski).

W latach 1911-1914 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (Kraków),
gdzie jego głównym nauczycielem był STANISŁAW WINDAKIEWICZ (1863-1943).

Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie w "Bibliotece Warszawskiej" ogłosił
szkic "Wpływ Tassa na twórczość Słowackiego" (1914).

Po wybuchu I Wojny Światowej, jako poddany austriacki został internowany -
- najpierw w Piotrogrodzie (Petersburgu), potem na Syberii.

Należał do inicjatorów pisma <<MYŚL NARODOWA>> w Piotrogrodzie,
tutaj też zetknął się z TADEUSZEM ZIELIŃSKIM (1859-1944).

Po powrocie do Polski (1920) kontynuował studia, potem pracował
jako nauczyciel i dyrektor gimnazjum w Lublinie, a następnie
wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1925/6).

Po uzyskaniu habilitacji na UJ (1926), w latach 1927-1930
wykładał historię literatury polskiej w londyńskiej
School of Slavonic and East European Studies.

W latach 1930-1934 wykładał literatury słowiańskie
na Uniwersytecie Łotewskim w Rydze (Inflanty).

W 1934 r. objął katedrę historii literatury polskiej
na Uniwersytecie Warszawskim (UW), którą
prowadził do 1962 roku.

Podczas okupacji niemieckiej współorganizował
i uczestniczył w tajnym nauczaniu w W-wie.

Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW),
działaczem Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza,
redaktorem kwartalnika "Nauka i Sztuka", czasopisma
"Pamiętnik Literacki", pisma "Literatura Ludowa".

W roku 1957-58 wykładał historię literatury polskiej
na Columbia University (New York, USA).

Członek Polskiej Akademii Umiejętności (PAU),
Polskiej Akademii Nauk (PAN), przewodniczył
Komitetowi Nauk o Literaturze PAN i
Komitetowi Słowianoznawstwa PAN
oraz Radzie Naukowej IBL PAN
(Instytutu Badań Literackich).

Członek Serbskiej Akademii Nauk,
doktor h.c. UJ i U.Wrocławskiego.

Napisał MNÓSTWO BARDZO WARTOŚCIOWYCH PRAC WŁASNYCH:
- Romans pseudohistoryczny w Polsce wieku XVI (1926);
- Pieśniarz krainy kęp i wiecznej nędzy: rzecz o Władysławie Orkanie (1927);
- Polish Romantic Literature (1930 i nast.);
- Romans polski wieku XVI (1934);
- Paralele (1935 i nast.);
- Władysław St. Reymont: twórca i dzieło (1937);
- Od średniowiecza do baroku (1938);
- Historia literatury polskiej (1939 i nast.);
- Kalendarz życia i twórczości Henryka Sienkiewicza (1954 i nast.);
- W wieku Reja i Stańczyka (1958);
- W świecie romantycznym (1961);
- W kręgu wielkich realistów (1962);
- Neoromantyzm polski (1963 i nast.);
- Nauka o literaturze (1966 i nast.);
- Henryka Sienkiewicza żywot i sprawy (1966 i nast.);
- Dzieje literatury polskiej (1969 i nast.);
- Twórczość Henryka Sienkiewicza (1970 i nast.);
- Sztuka słowa (1972 i nast.);
- Pokłosie sienkiewiczowskie (1973);
- W świecie bajki ludowej (1980);
- Szkice folklorystyczne (1980).

Zostawił też po sobie CENNE BIBLIOGRAFIE i ZESTAWIENIA:
- Polska bajka ludowa w układzie systematycznym (1947 i nast.);
- Dzieła Sienkiewicza (1953);
- Dzieła Sienkiewicza w przekładach (1954);
- Piśmiennictwo o Henryku Sienkiewiczu (1955);
- Mądrej głowie dość dwie słowie I-II (1958-60 i nast.);
- Słownik folkloru polskiego (1965);
- Nowa księga przysłów polskich I-IV (1969-78).

Poza tym ZREDAGOWAŁ WIELE WYDAŃ DZIEŁ takich autorów, jak:
- prozaicy polscy wczesnego renesansu;
- Jan Kochanowski;
- Juliusz Słowacki;
- Henryk Sienkiewicz;
- Eliza Orzeszkowa;
- Adam Mickiewicz;
- Józef Ignacy Kraszewski;
- Oskar Kolberg;
- Wespazjan Kochowski;
- Mikołaj Rej;
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer,
- Mikołaj Sęp-Szarzyński.

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Sat Dec 11, 2010 10:42 am

UZUPEŁNIENIE:

zapomniałem dodać, że

JULIAN KRZYŻANOWSKI ZMARŁ W WARSZAWIE.

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Sat Dec 11, 2010 11:49 am

STANISŁAW WINDAKIEWICZ (1863-1943).

Urodził się w mieście Drohobycz (Ruś Halicka czyli Ruś Czerwona - ziemia I Rzeczpospolitej Polskiej,
zagarnięta przez Cesarstwo Austriackie już w I rozbiorze Polski [1772 r.]).

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (Kraków), potem
kontynuował studia w Monachium, Berlinie, Paryżu i Rzymie, w tym
ostatnim pracując w stacji naukowej Akademii Umiejętności (AU).

W roku 1896 habilitował się na UJ, którego został profesorem
(1903). Od 1914 r. członek (Polskiej) Akademii Umiejętności.

GŁÓWNE PRACE STANISŁAWA WINDAKIEWICZA:
- Liryka Sarbiewskiego (1890);
- Padwa. Studium z dziejów cywilizacji polskiej (1891);
- Mikołaj Rej (1895);
- Piotr Skarga (1897);
- Teatr ludowy w dawnej Polsce (1902);
- Dramat liturgiczny w Polsce średniowiecznej (1903);
- Badania źródłowe nad twórczością Słowackiego (1910);
- Walter Scott i Lord Byron w odniesieniu do polskiej poezji romantycznej (1914);
- Prolegomena do "Pana Tadeusza" (1918);
- Teatr polski przed powstaniem sceny narodowej (1921);
- Teatr kolegiów jezuickich w dawnej Polsce (1922);
- Jan Kochanowski (1930);
- Adam Mickiewicz (1935);
- Romantyzm w Polsce (1937);
- Poezja ziemiańska (1938);
- Epika polska (1939).

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Sun Dec 12, 2010 12:52 pm

UZUPEŁNIENIE:

zapomniałem dodać, że

STANISŁAW WINDAKIEWICZ ZMARŁ W KRAKOWIE.

mg_gdynia
Członek Stowrzyszenia
Posts: 384
Joined: Tue Nov 16, 2010 3:20 pm

Post by mg_gdynia » Sun Dec 12, 2010 1:59 pm

BOLESŁAW MICIŃSKI (1911-1943).

Urodził się w majątku Mokra (Podole - ziemia I Rzeczypospolitej Polskiej,
zagarnięta przez Cesarstwo Rosyjskie w II rozbiorze Polski [1793]).

Studiował filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim.

Debiutował w 1931 r. na łamach pisma "Kwadryga" - organu
grupy artystycznej "Kwadryga", głoszącej program "poezji
uspołecznionej" (redaktor naczelny: Władysław Sebyła).

W latach 1932-1934 kierował działem krytyki teatralnej
w piśmie "Zet" (wydawca: Jerzy Braun [1901-1975]),
krzewiącym mesjanistyczną "filozofię absolutną"
Józefa Marii Hoene-Wrońskiego (1776-1853).

W 1933 r. wydał zbiór wierszy religijno-
-filozoficznych "Chleb z Gietsemane"
(Biblioteka "Zet").

W latach 1935-1938 kierował działem krytyki literackiej w "Prosto z mostu" -
- piśmie o programie nacjonalistyczno-katolickim (redaktor naczelny:
Stanisław Piasecki [1900-1941]), związanym z Sekcją Młodych
Stronnictwa Narodowego i Obozem Narodowo-Radykalnym.

W 1937 r. wydał zbiór esejów filozoficznych "Podróże do piekieł"
(Biblioteka "Prosto z mostu"), obronił też pracę magisterską
"Deformacja rzeczywistości w sztuce", pisaną pod opieką
Władysława Tatarkiewicza (1886-1980).

W latach 1937-1938 uzupełniał studia w Paryżu i Grenoble,
zostawiając po sobie nieukończoną rozprawę doktorską
na temat filozofii Victora Cousina (1792-1867).

W l. 1938-1939 był redaktorem prozy w Polskim Radio.

Jego przyjaciółmi byli następujący literaci polscy:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (pseudo: Witkacy),
Zbigniew Uniłowski, Jarosław Iwaszkiewicz,
Jerzy Stempowski, Konstanty Regamey,
Konstanty Ildefons Gałczyński.

W roku 1939, po wybuchu II Wojny Światowej, znalazł się w Paryżu,
gdzie współpracował z pismem "Wiadomości Polskie".

W 1940 r. osiadł w Grenoble (Alpy Francuskie), gdzie wydał
zbiór esejów "Dwa portrety" (1942).

Zmarł na gruźlicę w Laffrey koło Grenoble.

POŚMIERTNIE WYDANO NASTĘPUJĄCE PISMA BOLESŁAWA MICIŃSKIEGO:
- Portret Kanta i trzy esseye o wojnie (Rzym 1947);
- Pisma. Eseje, artykuły, listy (Kraków 1970);
- Podróże do piekieł i inne eseje (Kraków 1994);
- Listy (Warszawa 1995 - korespondencja z Jerzym Stempowskim).

Post Reply

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 4 guests