Prototyp i co dalej?

[Fordor]

Podczas czwartkowego spotkania w dniu 6.06.2013 dr Janusz Łapszo zachęcał nas powtórnie, abyśmy zadbali o sprawność ruchową, ponieważ jest popularyzatorem koncepcji traktowania tej sprawności jako warunku utrzymania zdrowia motorycznego. Jest to nowy trend, a w związku z tym wymaga zmiany myślenia, akceptacji i poważnego traktowania, po to by wcielić w życie konieczność dbania o zdrowie motoryczne, które decyduje o jakości naszego życia począwszy od dzieciństwa, poprzez okres dojrzałości i w starszym wieku.
Obecnie medycyna traktuje człowieka głównie w aspekcie fizjologicznym nie motywując nas do zmiany stylu życia, który może mieć korzystny wpływ na naszą sprawność motoryczną. A tak prawdę mówiąc, sami po o trosze przyczyniamy się do tego w jakimś stopniu (siedzący tryb życia, telewizor, komputer, nadmierne jedzenie, mała aktywność ruchowa). Poważnym błędem jest też niedocenianie przez nauczycieli, rodziców i lekkie podejście przez uczniów do wychowania fizycznego w szkołach, które nie powinno być traktowane głównie jako bieg po laury sportowe, lecz jako przedmiot, który wychowuje, rozbudza zamiłowanie do aktywności motorycznej i uczy różnych umiejętności ruchowych.
Aktywność ruchowa może podnieść komfort życia i stanowić „lekarstwo” na pewne dolegliwości ciała i psychiki, o ile będzie polegać na wyrabianiu nawyku utrzymywania właściwej postawy ciała w codziennym poruszaniu się i pracy, będzie rozwijać zdolność równowagi, koordynacji, siłę mięśni i szybkość, orientację przestrzenną i wyobraźnię ruchową oraz kontrolę nad napięciem psychicznym i mięśniowym (psychomotorycznym). Zdrowie motoryczne zapewnia zdolność ciała do wykonywania ruchów. Bardzo ważnym rodzajem zdrowia człowieka jest też zdrowie psychomotoryczne (sprawność psychomotoryczna) czyli zdolność do sterowania ruchami ciała. Byłoby więc świetnie, aby publiczna służba zdrowia dostrzegła potrzebę profilaktycznych badań zdrowia motorycznego i psychomotorycznego, nie tylko w celu utrzymania tego zdrowia, ale również jego poprawienia. Aby zaś sprawdzić sprawność motoryczną poszczególnych części ciała oraz zdolność wykonywania różnych czynności ruchowych, jest potrzebne odpowiednie ich diagnozowanie. Do tego celu ma służyć skonstruowany przez dr Łapszo przyrząd będący miernikiem fundamentalnej sprawności motorycznej i psychomotorycznej człowieka. Jest on uzbrojony w zespół czujników oceniających w obiektywny sposób sprawność motoryczną ciała oraz efektywność sterowania ruchami tego ciała i składa się z kilku stanowisk pomiarowych. Stanowiska pomiarowe do pomiaru sprawności motorycznej pozwalają mierzyć m.in. siłę mięśni ramion, nóg, tułowia, gibkość kręgosłupa, zaś stanowiska badające stan zdrowia psychomotorycznego umożliwiają badanie lokomocji, obrotów ciała, reagowania motorycznego i pamięci ruchowej. Miernik jest sprzężony z komputerem i umożliwia elektroniczny pomiar wskaźników zdrowia motorycznego i psychomotorycznego, obróbkę statystyczną danych, ich zapamiętywanie, porównywanie, liczbową i graficzną prezentację. Podstawowym mierzonym parametrem jest czas. Przyrząd jest przystosowany zarówno do badania dorosłych w różnym wieku, jak i dzieci w różnym okresie rozwoju motorycznego. Podczas czwartkowego spotkania zostały zademonstrowane stanowiska do diagnozowania zdrowia motorycznego. Znaleźli się chętni, którzy badali siłę nóg, pasa barkowego, mięśni grzbietu i brzucha, gibkość rotacyjną i odcinka lędźwiowego kręgosłupa...
Konstruktor urządzenia jest nie tylko absolwentem AWF i specjalistą z dziedziny sprawności ruchowej (praca doktorska pt. Symulacyjna metoda badania szybkości ruchów sekwencyjnych na przykładzie tenisa stołowego, 24/01/1996, Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku – Wydział Wychowania Fizycznego i Sportu), lecz również absolwentem Wydziału Elektrycznego PG. Odbył również staż naukowy na stanowym uniwersytecie w Arizonie w USA, gdzie pracował nad konstrukcją miernika sprawności psychomotorycznej i jego zastosowaniem do badania tej sprawności u osób chorych na chorobę Parkinsona i w starszym wieku oraz w tenisie.

W zależności od uzyskanych wyników badania dr Janusz Łapszo może zaproponować odpowiedni zestaw ćwiczeń, niektóre z nich zostały zademonstrowane podczas pierwszego wykładu z cyklu „Recepta na długowieczność” (25.04.2013, Biblioteka Społeczna).
Mamy już obiecane, że w lipcu odbędzie się część trzecia dotycząca sprawności psychomotorycznej. Już teraz zapraszamy…

Dorota Kaczmarek