Wysocki i mój strach przed zwycięskim rewolucjami

[jan]

Wysocki i mój strach przed zwycięskim rewolucjami
Włodzimierz Wysocki ciągle gości w mym uchu, jest przedmiotem mego nieustannego podziwu
dla wyczucia języka, dla interpretacji i umuzycznienia tekstów...
Od paru dni czytałem Mariny Vlady "Wysocki, czyli przerwany lot".
To dobra książka, szkoda że Włodzimierz Wysocki nie zrewanżuje się żonie podobną dziełem.
Książka jest biograficzna-autobiograficzna, ale ważny i ciekawy jest wątek równoległy:
życie i stosunki w kraju zwycięskiego proletariatu.
Po jej lekturze jeszcze bardziej boję się zwycięskich rewolucji,
nawet tak łagodnych, jak ta solidarnościowa w Polsce, nie mówiąc o kijowskiej majdańskiej.

Ulica jest kapryśna i nieprzewidywalna, ustanawia nowe reguły o nieprzewidywalnych konsekwencjach.
Wśród zwycięzców bywają macierewicze i inni nawiedzeni lub szaleni,
którzy ustalają nowe "zbawcze" reguły, a te często są bardziej nieludzkie niż stosowane przez obalone "reżimy".