Rozum a wiara. I interes własny

[jan]

Człowiek, nim zacznie kierować się ROZUMEM WŁASNYM, daje się porywać różnym atrakcyjnym dla niego hasłom
i staje się komsomolcem, hunwebinem, neoliberałem, antykomuchem...
Chce zburzyć stary ład i zbudować ziemski raj: dla ludzkości, narodu, religii swojej najświętszej, klasy swojej pracującej...

W głowach tych, owładniętych jedynie słuszną doktryną i wolą jej realizacji brakuje przeważnie miejsca na rozum,
jest tylko wymarzona jedna owczarnia i jeden pastuch. Niektórzy do śmierci żyją z zakutym łbem, umacniając się w wierze.

U części ideowców z biegiem czasu, pod wpływem doświadczenia zaczyna dojrzewać mądrość,
rozumienie świata i innych ludzi, ginie pycha, rodzi się zdrowy pragmatyzm...

U innych rodzi się inny rodzaj mądrości, chytrej, egoistycznej, cwaniackiej, z INTERESEM WŁASNYM w roli głównej,
a ideologiczny, religijny czy patriotyczny frazes tylko kamufluje chciwość i żądzę władzy.