Dwa teksty, jedną myślą złączone

[jan]

Nomenklatura czyli bełkotnicy

Założyłem nie organizację pozarządową, a organizację społeczną.
Jestem społecznikiem, który, jako posiadacz emerytury, może pracować za darmo
i, ograniczywszy swoje potrzeby do minimum, dokładać do społecznej pracy parę groszy.
Mój "projekt", żeby użyć wyświechtanego słowa, polegał na założeniu BIBLIOTEKI SPOŁECZNEJ,
by z niej, najlepiej jak potrafię ja i współpracownicy, naprawiać i upiększać okoliczny świat,
CZYNIĆ GO przyjaźniejszym dla ludzi.
Przeszkadza mi w tym pozarządowa i urzędowa nomenklatura, która "w trosce o społeczny grosz"
każe mi tracić czas na GŁUPIE, bezsensowne projekty, ich pisanie, sprawozdawczość,
produkcję bezsensownych pustych frazesów,
w KTÓRE ZAMIENIA SIĘ KAŻDA IDEOLOGIA, przetrawiona przez biurokratów na język praktyki

Kiedy "wchodziłem w to", marzyłem i miałem małą nadziejkę, że rozbudzę społeczną aktywność na tyle,
że Biblioteka będzie mogła zaistnieć i trwać bez pomocy urzędników.
Nie potrafiłem tego dokonać - bez urzędników i pisania projekcideł nie przetrwalibyśmy dwóch lat.

Praktycznego społeczeństwa polskiego, dla którego Ojczyzna byłaby świętym zbiorowym obowiązkiem, brak.
Jest ludność gębująca patriotycznie, oburzeniem, czasem cielęcym zachwytem, czasem podpisywaniem papierzydeł i petycji, które nie kosztują nic, a podnoszą osobniczą samoocenę.
Nowomowa pozarządowa w niczym nie ustępuje partyjniackiemu bełkotowi z PRL-u.


Święty Biurokracy, zlituj sie nad nami!

Funkcjonujemy jako przytulisko dla dzieci, które mają u nas ciepłe i bezpieczne miejsce,
które przy okazji mogą się jeszcze czegoś nauczyć – od pisania i edytowania tekstów w komputerze,
przez co „pisarze” niektóre bajki znają na pamięć, po przedstawienia teatralne, szkółkę plastyczną,
zkółkę fletu i Rytm-Ruch-Śpiew – zajęcia muzyczno-ruchowe.
Dzięki nam popularne stały się wśród dzieci szachy.
Niektórych rzeczy u nas robić nie wypada: zapach papierosów w łazience wyczuliśmy raz w ciągu 7 lat,
raz też wyczuliśmy zapach butaprenu.
Osoba zatrudniona zamiast sprzątaczki prowadziła zajęcia logopedyczne i teatrzyk,
osoby zatrudnione również z naszych środków robią zajęcia plastyczne,
szkółkę fletu która koncertuje dla rodziców i babć oraz staruszków DPS „Ostoja”.
Od listopada – i trwa to przez grudzień i styczeń, dzięki - studentom-społecznikom uruchomiliśmy
Rytm-Ruch-Śpiew (A. Muzyczna) oraz dodatkowe zajęcia plastyczne (studenci ASP).
Ważna jest też nasza rola „ogrywalni się” dla młodzieży ze szkół muzycznych (przed egzaminami, koncertami, konkursami). co jest równocześnie dostarczaniem duchowej strawy dla dorosłych, przeważnie emerytów i rencistów,
Bóg wie czemu nazywanych seniorami. Dla dorosłych, głównie emerytów i rencistów, przeznaczone są „kulturalne czwartki”, poniedziałkowe wspólne śpiewanie i kursy komputerowe dla dorosłych.

Nie da się zaplanować ściśle i realizować zgodnie ze sztywnym harmonogramem zadań.
Wokół dzieje się wiele: wydarzenia sportowe, kulturalne, religijne, polityczne, pogoda…
Wiele jest rzeczy nieprzewidywalnych.
Przewidywalne jest jedno:
potrzeba ciągłej troski o wychowanie dzieci, o danie im możliwości rozwoju,
o ich bezpieczeństwo w REALNYM ŚWIECIE, w którym trzeba na miarę możliwości adekwatnie reagować na okoliczności.
Metoda projektów, konkursów, kiedy wiadomo, że kasy mało, a łaska urzędnicza na pstrym koniu jeździ,
nie pozwala działać sensownie i efektywnie, marnuje sie mnóstwo czasu, szans i pieniędzy.

Tekst ten powstał pod wpływem czytania sprawozdania z naszych postępków w roku ubiegłym,
które wkrótce trafi do świątyni świętego Biurokracego w sławnym mieście Gdańsku.