wrażenia i trwoga

[jan]

Wrażenia i trwoga.

Kiedy pojawił mi się wśród pisiackich polityków Janusz Kaczmarek, ucieszyłem się –
nowa postać w kaczej menadżerii wyglądała mi NORMALNIE,
(Wcześniej, kiedy w awuesiackiej menżerii pojawił się minister Kaczyński, odniosłem podobne wrażenie.)

Kaczmarek powoli PiSiał, a ja odczuwałem za niego wstyd:
jak człowiek wyglądający na normalnego i często zachowujący się normalnie
może być najbliższym współpracownikiem bardzo umiarkowanie mądrego,
za to nieumiarkowanie nawiedzonego Ziobry?
...............................................................

Na to, że w przedostatnich wyborach parlamentarnych naród nie dał
zdecydowanej większości SLD miał wpływ Marek Belka; powiedział parę słów,
które wierzącemu w cuda elektoratowi odebrały złudzenia.
Podejrzewam, że bał się on monopolizacji władzy przez SLD.
Moim zdaniem Marek Belka bał się słusznie, monopol powoduje bąbelkowanie
w główkach najprzyzwoitszych polityków.

Rządy Millera i Belki były sprawniejsze i przyzwoitsze od rządów Buzka i Kaczyńskich!
Rządowi Millera wróżyłem koniec taki, jaki go spotkał, ale nigdy nie straciłem dla niego szacunku,
tak jak i dla Julii Pitery, której od czasu do czasu bąbelkuje.

Dziś wysłuchałem, że najnowsze sondaże dają parlamentarną większość Platformie,
wzbudziło to we mnie trwogę, na kształt tamtej, przed możliwym monopolem „lewicy”.

Tusk i Rokita to dwie indywidualności (wahałem się, czy nie napisać: dwa indywidua),
których się boję; obawiam się, że obaj oni zbyt kochają „żądzić”.

Właściwie to nie wiem, co trzyma Jana Władysława Marię w Platformie,
mam nieustające wrażenie, że jego miejsce jest bliżej Jarosława Kaczyńskiego.

jan urbanik