Państwo a zbawianie dusz

[jan]

Państwo a zbawianie dusz

Ogromny wpływ na jakość życia społeczeństwa ma troska społeczności o zdrowie psychiczne i fizyczne dzieci oraz o ich rozwój intelektualny.
Warunki dzieciństwa i młodości decydują czy rośniemy do godziwego życia czy do rynsztoka (i kryminału).

Kościół katolicki troszczy się o ludzkie embriony. Uświęcił je, a prawie wyznaniowe państwo nieomal je uobywatlniło.
Cały wysiłek prawodawczy wkłada się w troskę o embriony, na łasce swawolnego losu pozostawia się dzieci narodzone i ich rodzicielki.

Na gwałt potrzeba uwolnić państwo od wpływu religijnych doktrynerów,
jest wszak tyle ambon i konfesjonałów, skąd można prowadzić wiernych do zbawienia!

Państwo powinno się troszczyć o ziemski byt obywateli wszelkich wyznań i orientacji.
Troska lub brak troski o zbawienie duszy jednostki powinna być jej prywatną sprawą.

Razi nasze europejskie duszyczki obyczaj i prawo państw wyznaniowych niechrześcijańskich,
ale nasze intelektualne i polityczne elity nie mają odwagi przeciwstawić się dyktatowi Kościoła, albo same są przekonane,
że TYLKO one są posiadaczami prawdy, a kto niekościelny, ten jest be.

jan urbanik