Zaproszenie do INDYWIDUALIZMU - bycia sobą wśród wśród ...

[jan]

Zaproszenie do INDYWIDUALIZMU – bycia sobą wśród wspólnoty

Człowiek dojrzały, obarczony pracą i obowiązkami, ma niewiele czasu
na rzeczy „wyższe” - obcowanie ze sztuką i filozofowanie,
które czasem wydają mu się zajęciami dla próżniaków.

Sprawy dnia codziennego sprawiają, że jedynym kontaktem z tą problematyką
jest kontakt z oszklonym pudłem i konsumowanie”jak leci” podawanej do wierzenia papki.

Masowe ogłupiacze i spłycasze epatują nas sensacjami,
co raz to nowymi i nowymi, tak, że nie starcza nam czasu i sił na myślenie, na wątpienie.
I –WYDAJE NAM SIĘ – że wszystko wiemy, rozumiemy. TAK NAM SIĘ WYDAJE.

Spróbuj uzasadnić swoje zdanie, swoją opinię – tu zaczyna się szkopuł
Zbiorowość nie myśli, zbiorowość nasiąka mitami i stereotypami z z masowych ogłupiaczy,
my w tej zbiorowości stajemy się cząstką tłumu.
Tak jest na masowym koncercie, na wiecu, ba – nawet w kościele,
gdzie ksiądz podczas kazania do wierzenia podaje obowiązującą doktrynę.

Biblioteka, czytelnia, klub - to mogą być miejsca, gdzie z tłumu wyłania się człowiek myślący,
gdzie człowiek może spotkać się z człowiekiem o podobnych zainteresowaniach,
gdzie Ty możesz sięgnąć po książkę, czasopismo i zgłębić temat, który cię interesuje.


Tu na forum oraz na naszych spotkaniach stykamy się w kameralnych warunkach z żywą sztuką,
z indywidualną opinią, wystawianą na publiczny osąd. Poznajesz obecnych i dajesz się poznać obecnym.
Masz czas i sposobność pomyśleć, powątpić, uruchomić procesory i sformułować własny pogląd na sprawę.

Występuję na forach pod własnym imieniem i nazwiskiem, wygłaszam poglądy własne.
Wygłaszam je tak, jak bym je wypowiadał, patrząc memu rozmówcy prosto w oczy.

Anonimowość rozzuchwala jak alkohol, wypływają na powierzchnie kompleksy,
w całej krasie ujawnia się zawiść, małość, pazerność... – czyli wszystkie atrybuty ludzi nieszczęśliwych, kochających tylko siebie.

jan urbanik