Opowieść pana Romana

[jan]

Opowieść pana Romana

Gospodarz śpi sobie w najlepsze, nic nie potrzebuje.
Raptem dzwoni krasnoludek
- Ma pan klej?
- Nie mam - odpowiada gospodarz i odkłada słuchawkę.
Po jakimś czasie znowu telefon.
- Przyniosłem panu klej.

Ta opowieść była odpowiedzią na pytanie
- Jak widzisz sens naszej roboty?

Pan Roman uważa, że staramy się wcisnąć ludziom klej, którego nie potrzebują.

Ja uważam, że ten krasnoludek przemawiał z bożego nakazu:
rozłażącej się w szwach Polsce konieczny jest ten KLEJ.

I jeszcze potrzebny jest OLEJ.
Następnej nocy gospodarz winien się spodziewać kolejnego telefonu.