Być bliżej Raju

[jan]

Świat jest miarą naszej wiedzy i naszej wyobraźni... czyli naszych możliwości.
Świat jest naszym tworem.
Mrówka nie ma zapewne wizji świata, nie ma jej krokodyl z Florydy ani moja Aza jej nie miała.
Ma ją człowiek, który stworzył Canaveral.

Człowiek – ZBIEG OKOLICZNOŚCI - jest miarą wszechrzeczy – i stwórcą świata.
Świat narodził się z marzeń – i marzenia go co raz to – burzą.
Człowiek z jego ROZUMEM jest pępkiem świata, który swymi organami penetruje
makrokosmos, mikrokosmos i homokosmos – i ten socjopsychiczny i ten cielesny.

Świat tworzy ludzkie MARZENIE i PRACA, świat burzy pazerność.

Rozum nie jest panem świata, światem rządzą żądze,
w nowych czasach mierzone w pieniądzu.

Na chybotliwej kosmicznej łupince – Ziemi – pod rzadami żądz kwitnie życie...
i są RAJE – od zawsze obecne w przeszłości i przyszłości,
nigdy w rzeczywistości – zawsze w marzeniach. Jak bogowie.

Budowniczowie rajów...
raj dla uebermesnschów, raj dla proletariatu – okazały się grobem i piekłem
i dla tych pierwszych, i dla tych drugich – a grobem lub piekłem dla trzecich.

Być bliżej raju...

Tak, to się da.

Są drogowskazy, które tam prowadzą:
MĄDROŚĆ: MIŁOŚĆ, PRACA, WIEDZA, WYROZUMIAŁOŚĆ, WSPÓŁCZUCIE...

Są bariery:
GŁUPSTWO: PYCHA, ZAWIŚĆ, GNUŚNOŚĆ, NIEWIEDZA, ZABOBON...

==============================

Całe moje pisanie to chyba ten tekst - nicowany, pisany ciągle na nowo i na nowo...
i nadal wymagający nicowania.

Zapraszam do współmyślenia, podążmy bliżej Raju!