Polska suwerenność

[jan]

Polska suwerenność - tego nie da się wygadać, wymarzyć:
TRZEBA JĄ WYPRACOWAĆ - WYRZECZENIAMI, POTEM, ROZUMEM i SERCEM.
Patriotyzm - to nie "patriotyczny" szczebiot, "patriotyczny" śpiew, "patriotyczne" akademie i pielgrzymki,
PATRIOTYZM - TO DOBRZE ZORGANIZOWANA, NA POWSZECHNE DOBRO NACELOWANA PRACA.

Patriotyczne śpiewy, demonstracje, zaangażowana sztuka - pozwalały polskości przetrwać czasy politycznego niebytu,
zmartwychwstała Polska potrzebuje takich, co potrafią dla niej żyć,
umieranie dla Polski jest znacznie łatwiejsze od życia w niej - dla niej.
Literatura i sztuka niepodległego państwa, jeśli państwo nie ma być dziadostwem,
musi być również zaangażowana - w kształtowanie człowieka-obywatela-gospodarza.

Praca dla KRAJU, to mądry, dalekowzroczny egoizm:
DLA SIEBIE BUDUJEMY ZASOBNY WYGODNY i BEZPIECZNY DOM!

Dobrobyt, sprawne państwo - mogą stworzyć tylko GOSPODARZE-OBYWATELE,
państwo kombinatorów, sobków, parobków, nieuków - to nie państwo, to dziadostwo.

W takim czymś przychodzi nam żyć. Jak długo jeszcze - zależy głównie od nas.