Stanowić o sobie

[jan]

Stanowić o sobie

Prawo do samostanowienia mają narody, które potrafią same o sobie stanowić.
Nie zawsze i nie wszystko zależy to od moralnych wartości i sprawności organizacyjnej narodu,
ale – i to w znacznej mierze – od ich otoczenia.

Kurdowie, których historia podzieliła pomiędzy Turcję, Irak, Iran
mają niewielką szansę na własną państwowość, mogą się starać o autonomię
w ramach państw w których żyją.

Nie ma żadnej policji boskiej ni ludzkiej, która strzegła by sprawiedliwości międzynarodowej.
Głównym arbitrem jest tu siła – stosunek sił.

Do siły i znaczenia można dojść dobrze zorganizowaną pracą.
Stworzeniem sprawnego systemu wychowania, edukacji, nauki,
zbudowaniem solidnej gospodarki narodowej.

Myśmy mistrzami przejadania i nadymania się. I planowania autostrad.
I nadwrażliwości cechującej zakompleksiałych kurdupli, i podgryzania się, i podkładania świń;
i świętowania klęsk, w głupich głowach cudownie przetworzonych w zwycięstwa.


Kiedy jakiś robaczek ugryzie słonia czy lwa, czuje jakby się usłonił albo ulwił.
Polska polityka międzynarodowa jest jakaś taka robakowata,
takie jakieś robakowate są polskie dziennikarzyny,
nie mówiąc o anonimowych internauciętach, gdzie roi się od mend.

Anonimowość, podobnie jak alkohol, nie czyni człowieka gorszym.
Pokazuje jaki człowiek jest, jakie społeczeństwo jest.

jan urbanik