Dobro jest zakaźne

[jan]

Dobro jest zakaźne

Dzieci i młodzież - nie są ani gorsi ani głupsi od nas przed laty, gdy byliśMY w ich wieku.

Jeśli są źle wychowani, znaczy to - źle ich wychowaliśMY. Mamy to, na co sobie zasłużyliśMY.

Dzieci i młodzież mają te same problemy z miłością, przyjaźnią, poczuciem bezpieczeństwa - co MY, gdy byliśMY w ich wieku.

Jeśli nie możemy się z młodymi porozumieć,
to nie oni są winni, a MY: nie rośliśMY z nimi, nie dorośliśMY do naszych czasów.


W dzisiejszych czasach, kiedy wokół marazm przeplata się z wyścigiem szczurów
nie ma jednego klucza do całej młodzieży, ale w każdym dziecku drzemie CZŁOWIEK,
wystarczy poskrobać lekko szpan i pozę – i objawia się bezradny człowiek.

Nikt (a na pewno niewielu) problem ten interesuje, szkoła bałwańsko
”realizuje programy”, rodzice często zdają się na szkołę, korypetycje i na państwo,
za takowe uważając zbiurokratyzowane, parobczańskie DZIADOSTWO POLSKIE.

Co bardziej rozumni i zasobni rodzice dbają o rozwój swych dzieci,
ale szkoły elitarne i elitarne rodziny to za mało, by odwrócić trend upadku państwa.

Pedagodzy, psycholodzy, socjolodzy - jest w okolicy ktoś, kto potrafi wyjść poza rutynę
i stymulować radosny rozwój kilku, kilkunastu osób?
Przy szkole, w szkole - gdy się da, przy bibliotekach. Można i w naszej bibliotece.

Marzy mi się szkoła krytycznego i kreatywnego myślenia,
marzy mi się towarzystwo kilku-kilkunastu krytycznych i kreatywnych.

Dobro i przyzwoitość i szlachetność są zakaźne. By je szerzyć, potrzebne są embriony szlachetności,
które dla rozwoju potrzebują rozumu i serca, a które giną w marazmie, zaniechaniu bezczynności.

Marazm, lenistwo, działania na niby, "realizacja programów" - w tych klimatach rodzi się i kwitnie zło.

A Polska z bytu politycznego przekształca sie w etnograficzny.
I marnują się ludzie.

jan urbanik