Sens sztuk w sztuce życia

[jan]

Sens sztuk w sztuce życia

Życie jest sztuką. Idzie o to, by je potrafić urządzić tak,
by zapewnić jak największej ilości ludzi możliwość czerpania z niego maksimum satysfakcji.

Warunkiem godnego życia jest danie ludziom szans na zaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych:
pożywienia, wody i powietrza, warunków przedłużenia gatunku i ucieczki przed ekstremami klimatycznymi.
Potem dopiero przychodzą potrzeby wyższe, materialne, emocjonalne...

Aby zapewnić SOBIE zaspokojenie potrzeb elementarnych, a potem wyższych,
musimy nauczyć się efektywnie produkować i świadczyć usługi.
To jest pierwsze i najważniejsze PRIMO w świecie który znam.
Reszta jest konsumowaniem owoców pracy.

Nic nam dotąd nie dały krasnale, choć wiele to paskudztwo potrafi obiecać.

Pan Bóg dał nam nam zmysły, rozum jakąś-tam sprawność członków - i Kosmos, jako pole uprawy.

Od wyjścia z raju mamy też wolną wolę: możemy nic nie robić i wegetować do zdechnięcia,
możemy też uprawiać boże poletko - w pocie czoła pracować nad budową cywilizacji,
która za krwawicę i trud może nam życie uatrakcyjnić.

To, co zwiemy SZTUKAMI, jeśli ma mieć choć odrobinę społecznego sensu, czyli sensu,
- musi dopingować w dziele budowy cywilizacji,
- budzić refleksję nad kształtem ludzkich dążeń i poczynań,
- dawać radość zmęczonemu pracą człowiekowi.

Dedykuję kilku osobom od sztuk, w większości dziewczynom.