Otwórz oczy wokół LUDZIE - zwykli niezwykle
Posted: Sun Jan 08, 2012 9:14 pm
Otwórz oczy wokół LUDZIE - zwykli niezwykle
Wie o tym, czuje to każdą tkanką swego ciała - swoją niepospolitość.
Świat o tym nie wie - tym gorzej dla świata - jest przekonany
i jest wielki wśród pospolitości którą gardzi. I której zazdrości.
Każdy z nas jest jedynym w swoim rodzaju,
niepospolitym, niezwykłym, i niepełnosprawnym - w swoim rodzaju.
Warto, by zdali sobie z tego sprawę ci, cierpiący na wielkość
i ci, cierpiący na małość, którzy nie potrafili jeszcze odkryć w sobie
swoich ludzkich możliwości, by je rozwinąć i stanąć z podniesioną głową w ludzkim szeregu.
Zdarza nam się przeżyć życie w więzieniu osobności -
w przekonaniu o swej wielkości lub nikczemności społecznie nie zweryfikowanej
(zapewne najczęściej w biegunowej zmienności nastrojów i samoocen).
Ślepota swoista - JA - pępek świata - i TŁO; las widzi, wszędzie las, nie zauważa drzew - ludzi - jak on sam.
W naszym życiu ma ogromne znaczenie przypadek, jego ekscelencja przypadek - zbieg okoliczności.
Wiele zależy od tego, kogo uda ci się spotkać w ludzkim mrowiu - już od poczęcia,
od pierwszych podziałów komórki jajowej,czyli w MY embrionalnym - i tak przez całe życie.
Od czasu osiągnięcia społecznej dojrzałości, co zdarza nam się w wieku od lat kilkunastu do stu (czasem nie zdarza się wcale),
wzrasta nasza rola w pozyskiwaniu i doborze partnerów do prokreacji oraz do realizacji ludzkiego posłannictwa
„Ludzkie posłannictwo” nie jest pojęciem mistycznym, nadludzkim, jest to ŻYCIE w KULTURZE:
realizacją ludzkiego posłannictwa jest sprawna i twórcza praca w interesie własnym i wspólnoty zarazem, oparta na zdobytej wiedzy i doświadczeniu
Umiejętność twórczej pracy może dać dobra szkoła oraz aktywne, twórcze środowisko, jeśli potrafisz je znaleźć.
Wielkich rzeczy nie dokonują ludzie genialni, bez skazy i zmazy,
świat, który nas otacza, pełen wielkości i małości, pełen brzydoty i piękna, jest dziełem niepełnosprawnych (każdy z nas),
którzy połączyli swe walory, by dokonać czegoś, co jest ponad siły jednostki.
Zrozumienie sensu poszanowania cudzej indywidualności, połączenia walorów poszczególnych członków grupy dla osiągnięcia wspólnego celu
i danie satysfakcji wszystkim - jest warunkiem poszerzania oaz dobra i piękna - i wzrostu dobrobytu.
I radości oraz komfortu życia - NASZEGO ŻYCIA.
Wie o tym, czuje to każdą tkanką swego ciała - swoją niepospolitość.
Świat o tym nie wie - tym gorzej dla świata - jest przekonany
i jest wielki wśród pospolitości którą gardzi. I której zazdrości.
Każdy z nas jest jedynym w swoim rodzaju,
niepospolitym, niezwykłym, i niepełnosprawnym - w swoim rodzaju.
Warto, by zdali sobie z tego sprawę ci, cierpiący na wielkość
i ci, cierpiący na małość, którzy nie potrafili jeszcze odkryć w sobie
swoich ludzkich możliwości, by je rozwinąć i stanąć z podniesioną głową w ludzkim szeregu.
Zdarza nam się przeżyć życie w więzieniu osobności -
w przekonaniu o swej wielkości lub nikczemności społecznie nie zweryfikowanej
(zapewne najczęściej w biegunowej zmienności nastrojów i samoocen).
Ślepota swoista - JA - pępek świata - i TŁO; las widzi, wszędzie las, nie zauważa drzew - ludzi - jak on sam.
W naszym życiu ma ogromne znaczenie przypadek, jego ekscelencja przypadek - zbieg okoliczności.
Wiele zależy od tego, kogo uda ci się spotkać w ludzkim mrowiu - już od poczęcia,
od pierwszych podziałów komórki jajowej,czyli w MY embrionalnym - i tak przez całe życie.
Od czasu osiągnięcia społecznej dojrzałości, co zdarza nam się w wieku od lat kilkunastu do stu (czasem nie zdarza się wcale),
wzrasta nasza rola w pozyskiwaniu i doborze partnerów do prokreacji oraz do realizacji ludzkiego posłannictwa
„Ludzkie posłannictwo” nie jest pojęciem mistycznym, nadludzkim, jest to ŻYCIE w KULTURZE:
realizacją ludzkiego posłannictwa jest sprawna i twórcza praca w interesie własnym i wspólnoty zarazem, oparta na zdobytej wiedzy i doświadczeniu
Umiejętność twórczej pracy może dać dobra szkoła oraz aktywne, twórcze środowisko, jeśli potrafisz je znaleźć.
Wielkich rzeczy nie dokonują ludzie genialni, bez skazy i zmazy,
świat, który nas otacza, pełen wielkości i małości, pełen brzydoty i piękna, jest dziełem niepełnosprawnych (każdy z nas),
którzy połączyli swe walory, by dokonać czegoś, co jest ponad siły jednostki.
Zrozumienie sensu poszanowania cudzej indywidualności, połączenia walorów poszczególnych członków grupy dla osiągnięcia wspólnego celu
i danie satysfakcji wszystkim - jest warunkiem poszerzania oaz dobra i piękna - i wzrostu dobrobytu.
I radości oraz komfortu życia - NASZEGO ŻYCIA.