yourdomain.com

Czy prawda jest wartością uniwersalną? Czy prawda istnieje, skoro dla jednej osoby jest rzeczywistością, dla drugiej osoby złośliwością czy wymysłem? Goethe miał rację? "Nie ma nic większego niż prawda i nawet najmniejsza prawda jest wielka." Uważam, że prawda jest najważniejsza i prawdą powinniśmy się w życiu kierować.

Prawd, Panie Marku, jest tyle, ilu jest ludzi.
Każdy z nas postrzega świat tak, jak mu pozwalają jego organy percepcji, wiedza, doświadczenie:
nasze widzenie świata - to NASZA prawda o świecie, ta zawsze jest niedoskonała.
Prawdą jest sama natura, sam akt się-dziania, a prawda w ludzkich oczach jest zawsze subiektywna.

Wszelkie "prawdy wiary" z prawdą mają tyle wspólnego, co ja z kosmonautyką.

Wg założeń marksizmu-leninizmu prawda ma charakter subiektywny, to się chyba nazywa prawami rozwoju wg koncepcji dialektycznego materializmu. Jako osoba wierząca odrzucam tą teorię. Dla mnie prawda ma charakter obiektywny bo Bóg jest bytem absolutnym

Ja zaś, jako człowiek niewierzący, odrzucam wszelkie prawdy absolutne lub jedynie słuszne.

Wątpię więc jestem.

Swoim zmysłom i umysłowi ufam też umiarkowanie.

To, co tam popisałeś nie do końca pojmuję,
ale w kwestii subiektywności prawdy, zgodnie z tym co piszesz, urbanikizm jest bliski marksizmowi.

Napisałeś przecież, że ilu ludzi, tyle prawd, czemu w takim razie piszesz o kosmitach? Arystoteles, moim zdaniem ujął definicję prawdy bardzo dobrze. Moim zdaniem, samo dążenie do poznania prawdy, jest prawdą. Potrafisz Janie udowodnić, że Boga nie ma? Skoro nie potrafisz, nie wykluczaj Jego istnienia.

Wybacz, nie będę konkurował z autorem zbioru 100 dowodów na istnienie Boga - nic nie będę udowadniał.

Nic nie wykluczam, staram się nie wchodzić w regiony gdzie rozum nie sięga.

W sferze fantazji wszystko jest możliwe, w sferze twardej rzeczywistości - znacznie mniej.

"Nic nie wykluczam, staram się nie wchodzić w regiony gdzie rozum nie sięga.

W sferze fantazji wszystko jest możliwe, w sferze twardej rzeczywistości - znacznie mniej.".................Oj tam! Powinieneś w te rejony, moim zdaniem wchodzić, przecież o to chodzi, by poznawać, nie stać w miejscu. Działanie naszego mózgu jest nieodgadnione. Wiele odkryć to czysty przypadek.

To nie wygląda tak prosto Janie. Rzeczywistość.. tak ale pytanie jak ją pojmujemy bo np wg klasycznej teorii prawdy- o ile pamietam tak też to widział Arystoteles rzeczywistość obejmuje nie tylko to co widzialne, poznawalne przez zmysły czyli materię ale i sferę duchową , nasze uczucia, idee, pojęcia abstrakcyjne a one czynia nas czlowiekiem są przecież niematerialne i one z pewnością też tworzą rzeczywistość

Arystoteles to potężny łeb. Żył i wiedział wszystko o świecie sprzed 2 tysięcy z hakiem lat.
Teraz wielu, wielu ludzi wie więcej niż Arystoteles, poznanie świata sięgnęło znacząco głębiej i szerzej,
a wiara w Arystotelesa przez długi czas hamowała zgłębianie prawdy o przyrodzie.

Bujanie w obszarach absurdu to nie moja specjalność.
Zostawiam to specjalistom marnującym życie i odrywających innych od życia.

Sens i piękno życia trzeba znaleźć w życiu, tu, na Ziemi wśród niedoskonałych ziemian.
Zaświaty widzę puste i martwe, lokowanie ludzkich celów TAM, jest marnowaniem życia.

"Sens i piękno życia trzeba znaleźć w życiu, tu, na Ziemi wśród niedoskonałych ziemian.
Zaświaty widzę puste i martwe, lokowanie ludzkich celów TAM, jest marnowaniem życia."......................Jak widzę masz podobne spojrzenie do Arystotelesa, który nie miał wyznawców. Stworzył przesłanie, z którego korzystamy do dziś. To nie kwestia wiary, tylko nauki i logicznego myślenia, którego tak brakuje w naszej codzienności.