yourdomain.com

Wygrane miliony... Co z nimi zrobisz?

Wybuduję piękny dom sobie, mamie i cioci, kupię świetny samochód , dam na dom dziecka, rozdam biednym, zwolnię się z pracy i będę żył z odsetek, będę podróżował - i talk dalej, i tym podobnie.
Nikt nie zbuduje wzorcowej szkoły, zakładu pracy, nie wybuduje wodociągu we wsi...

Dopóki PRACA - radość tworzenia, budowania, poznawania, radość efektywnej pracy nie stanie się dla nas sprawą godności i honoru,
a szczytem marzeń będzie wygodna, leniwa konsumpcja -
do tego czasu
RZECZYWISTOŚC BĘDZIE NĘDZNA, PRYMITYWNA, NIESPRAWIEDLIWA.

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie. Aż dziw, że w społeczeństwie, które ponoć jest na wskroś katolickie, to ewangeliczne hasło nie zyskało jakoś popularności. Wręcz przeciwnie – większość takich, którym dano choćby o włos więcej, niż innym, stara się odizolować na tyle skutecznie, żeby żadni „wymagający” nie mogli ich niepokoić.

Mogę tylko podejrzewać, że zależy to od horyzontów, jakie się ma i od wymagań stawianych samym sobie. Poza tym – nic nie przychodzi równie łatwo, jak usprawiedliwianie się przed samym sobą; zwłaszcza gdy inne działanie wymagałoby jakiegokolwiek wysiłku.

Uważam, że w społeczeństwie prymitywów, jakimi w swojej masie jesteśmy nie zanosi się na żadne polepszenie w tym względzie. Jednostki szlachetniejsze są i pozostaną marginesem społecznym, bo z definicji margines to ta część, której jest mniej.

Pozdrawiam

//Uważam, że w społeczeństwie prymitywów, jakimi w swojej masie jesteśmy nie zanosi się na żadne polepszenie w tym względzie.
Jednostki szlachetniejsze są i pozostaną marginesem społecznym, bo z definicji margines to ta część, której jest mniej.//

Z przykrością zgadzam się z Tobą. Tym niemniej musimy się starać o poszerzenie tego marginesu,
pozytywna aktywność też jest zakaźna.
Ludwik Krzywicki pisał, bodajże w swoim pamiętniku, że widział całe fale pokoleniowe w stanie marazmu,
potem kolejne - żywe, aktywne...