yourdomain.com

Polska nie powinna być prawicowa ani lewicowa,
powinna być PRAGMATYCZNA w trosce o los obywateli.
Pragmatyzm, dopóki świat nie wynajdzie lepszego narzędzia niż partie polityczne,
musi być realizowany przy ich pomocy.

Wyobrażam sobie, że prawica mogłaby stawiać głównie na sprawność państwa,
lewica - głównie na jakość życia obywateli.
Jakaś drobniejsza partia środka mogłaby być języczkiem u wagi, takim PSL-em, który z każdym potrafi,
a którym zarówno partia rządząca jak i opozycyjna, w razie biedy, mogłyby się podeprzeć.

Dominujące partie powinny być na tyle sprawne i zasobne, by będąc w opozycji, mogły utworzyć gabinet cieni,
w każdej chwili zdolny do podjęcia się rządzenia.

Dobrobyt obywateli, sprawność państwa - to sens istnienia partii,
taki z niebios dany cel, czyli z rozumu wynikający;
to jest takie "powinno być", "powinno się", model, typ idealny.

Polska partyjność to przede wszystkim partyjniactwo, tak jak polski patriotyzm bywa nierozumnym paRTiotyzmem.

Pierwszym celem paRTioty jest wyżywienie się z państwa,
a opozycja lub konkurencja (przeciwnik polityczny) jest WROGIEM,
którego można sprzedać NKWDzistom lub Gestapo - co w Polsce się kiedyś też zdarzało.

Lub oskarżyć, jak to zrobiono wcześniej w sposób plugawy ze Stanisławem Brzozowskim,
o współpracę z Ochraną.

Ten post będzie miał kontynuację, postaram się też zacytować tu fragment rozmowy Tusk-Mazowiecki.

Tadeusz Mazowiecki
... jeszcze będziesz miał do czynienia z opozycją ważniejszą niż pisowska,
z opozycją lewicową, dlatego powinieneś chcieć, żeby była ona sensowna.
Donald Tusk
Tego nie kwestionuję, w ogóle lewica sensowna jest lepsza niż bezsensowna, i to jest poza sporem.
Przez sensowną opozycję rozumiem taką, która wykazuje elementy pozytywnego podejścia do sprawy,
ale byłbym obłudnikiem, gdybym powiedział, że ileś tam godzin dziennie poświęcam trosce o losy opozycji.