Książka o turystyce nadmorskiej
Posted: Sun Oct 10, 2010 2:19 pm
Interesującą książkę o nadmorskich dylematach i potencjale turystycznym regionu Dolnej Wisły można znaleźć w Bibliotece Społecznej. Publikacja pt. „Turystyka i krajoznawstwo z morzem w tle. Studia i materiały z dziejów krajoznawstwa na Pomorzu Gdańskim” zawiera 26 artykułów, których autorami są fachowcy z różnych dziedzin (turystyki, urbanistyki i architektury, geografii…), m.in. dr hab. inż. arch. Piotr Lorens, który był gościem Stowarzyszenia.
Każdy artykuł daje wiele do myślenia, a to dzięki starannemu podejściu do tematu prezentującemu zarówno osobisty punkt widzenia piszącego, lecz również kontrargumenty. Takim jest np. rozdział zatytułowany „Przekop przez Mierzeję Wiślaną – szansą czy zagrożeniem dla rozwoju turystyki?” napisany przez Aleksandrę Sas-Bojarską. Autorka odniosła się sceptycznie do pomysłu przekopu Mierzei Wiślanej w Skowronkach uważając, że usytuowanie obiektu hydrotechnicznego w tym miejscu będzie nietrafionym wkrętem w krajobrazie, naruszającym walory środowiskowe. Lecz to nie jej jedyny argument. Wszystkie za i przeciw są ukazane na przejrzystych diagramach.
Autorka nie ograniczyła się do jedynie do zakwestionowania pomysłu, lecz opisała koncepcję umożliwiającą rozwój żeglugi śródlądowej i częściowe wykorzystanie zaplecza portowego np. w Elblągu. Taką szansą jest rewitalizacja „Drogi wodnej Kłajpeda – Berlin”, co w przypadku Żuław Wiślanych dotyczy żeglugowego wykorzystania rzek: Szkarpawa, Martwa Wisła i Nogat i powiązanie z innymi regionami – Krainą Wielkich Jezior Mazurskich (Kanał Elbląski), Bydgoskim Węzłem Wodnym (a co za tym idzie ze szlakami wodnymi w kierunku północ – południe/Bug, Dniestr i zachód – wschód/Antwerpia, Berlin, Kaliningrad). Udostępnienie tej oferty turystycznej (żeglarstwo, kajakarstwo, turystyka historyczna i krajoznawcza, turystyka piesza i rowerowa, ekoturystyka, klimatoterapia, balneologia, polowania, jeździectwo, rybołówstwo) wymaga rozwoju niezbędnej infrastruktury: bazy noclegowej i gastronomicznej, urządzeń rekreacyjno-sportowych i rozrywkowych, żeglugi pasażerskiej, promowej, jachtingu, portów jachtowych, przystań turystycznych, pól namiotowych…
Na koniec cytat:
„…czy zawsze ochrona zasobów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych wyklucza rozwój ekonomiczny? […] system ocen środowiskowych … należy wykorzystać nie tylko jako konieczny do spełnienia wymóg formalno – prawny, ale przede wszystkim jako pomoc w podejmowaniu decyzji. Decyzji, które mogą budować najlepszą, konkurencyjną przyszłość i rozwój zrównoważony. Dla terenów najcenniejszych przyrodniczo i krajobrazowo będzie to zazwyczaj turystyka i wypoczynek.”
Książka dostępna w czytelni.
Każdy artykuł daje wiele do myślenia, a to dzięki starannemu podejściu do tematu prezentującemu zarówno osobisty punkt widzenia piszącego, lecz również kontrargumenty. Takim jest np. rozdział zatytułowany „Przekop przez Mierzeję Wiślaną – szansą czy zagrożeniem dla rozwoju turystyki?” napisany przez Aleksandrę Sas-Bojarską. Autorka odniosła się sceptycznie do pomysłu przekopu Mierzei Wiślanej w Skowronkach uważając, że usytuowanie obiektu hydrotechnicznego w tym miejscu będzie nietrafionym wkrętem w krajobrazie, naruszającym walory środowiskowe. Lecz to nie jej jedyny argument. Wszystkie za i przeciw są ukazane na przejrzystych diagramach.
Autorka nie ograniczyła się do jedynie do zakwestionowania pomysłu, lecz opisała koncepcję umożliwiającą rozwój żeglugi śródlądowej i częściowe wykorzystanie zaplecza portowego np. w Elblągu. Taką szansą jest rewitalizacja „Drogi wodnej Kłajpeda – Berlin”, co w przypadku Żuław Wiślanych dotyczy żeglugowego wykorzystania rzek: Szkarpawa, Martwa Wisła i Nogat i powiązanie z innymi regionami – Krainą Wielkich Jezior Mazurskich (Kanał Elbląski), Bydgoskim Węzłem Wodnym (a co za tym idzie ze szlakami wodnymi w kierunku północ – południe/Bug, Dniestr i zachód – wschód/Antwerpia, Berlin, Kaliningrad). Udostępnienie tej oferty turystycznej (żeglarstwo, kajakarstwo, turystyka historyczna i krajoznawcza, turystyka piesza i rowerowa, ekoturystyka, klimatoterapia, balneologia, polowania, jeździectwo, rybołówstwo) wymaga rozwoju niezbędnej infrastruktury: bazy noclegowej i gastronomicznej, urządzeń rekreacyjno-sportowych i rozrywkowych, żeglugi pasażerskiej, promowej, jachtingu, portów jachtowych, przystań turystycznych, pól namiotowych…
Na koniec cytat:
„…czy zawsze ochrona zasobów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych wyklucza rozwój ekonomiczny? […] system ocen środowiskowych … należy wykorzystać nie tylko jako konieczny do spełnienia wymóg formalno – prawny, ale przede wszystkim jako pomoc w podejmowaniu decyzji. Decyzji, które mogą budować najlepszą, konkurencyjną przyszłość i rozwój zrównoważony. Dla terenów najcenniejszych przyrodniczo i krajobrazowo będzie to zazwyczaj turystyka i wypoczynek.”
Książka dostępna w czytelni.