Niewdzialna rączka rynku, kapitalizm japoński

[jan]

//Japończycy, tak jak i Niemcy, swoje odrodzenie zawdzięczają pracy, wykształceniu i determinacji. Także uzyskali amerykańska pomoc finansową; tak jak w Europie, i tutaj chodziło o to, by dać odpór ewentualnemu rosyjskiemu zagrożeniu. (...) Przedwojenna Japonia była przekonana, że kontrola nad surowcami to podstawowy warunek sine qua non potęgi i bogactwa, i wyruszyła na wojnę, by sobię tę kontrolę zapewnić. (...) Teraz Japończycy przekonali się, że więcej mogą zyskać kupując niż grabiąc. (...) To dzięki japońskiej etyce zbiorowej odpowiedzialności – po prostu nie można się skompromitować – praca w zespole cechowała się taką wydajnością, pracownicy i kadra kierownicza dzielili się pomysłami, zwracano uwagę na najdrobniejsze szczegóły, by wyeliminować błędy (zero usterek). (...)
Japonia też poszła w kierunku swobodnego handlu, ale żaden kraj nie wykazał si ę taka skutecznością w tworzeniu barier nie mających nic wspólnego z cłem. (...)
Doszło pewnego razu do tego, że Japończycy, zirytowani rosnącym importem francuskich nart, próbowali go zakazać pod pretekstem, że śnieg w ich kraju jest inny niż gdziekolwiek indziej. Francuzi zagrozili wtedy zakazem importu japońskich motocykli, jako że drogi w ich kraju maja odrębne właściwości.
(...)W pojęciu Japończyków rynek nie jest otwartą przestrzenią. Składa się z zamkniętych obszarów, a ci przedsiębiorcy, którzy naruszają granice, zostaną ostrzeżenie, że jeśli czegoś nie należy importować, to łowca zysku wyłamujący się ze stada nie znajdzie gotowych do współpracy japońskich kontrahentów.
(...) (W Japonii –j.u.) polityka gospodarcza nie sprowadza się do niskich cen i dystrybucji na zasadzie rabatu. Jej celem jest udział w rynku, coraz większy potencjał, siła przemysłowa i militarna. Producenci są ważniejsi od konsumentów, Kupować może każdy, ale nie każdy potrafi wytworzyć. Jeśli ludzie teraz mniej wydają, więcej zaoszczędzą (prawie jedną trzecią dochodów). Ich dzieci będą miały więcej, a Japonia urośnie w siłę.//

Podał
jan urbanik

z Landes: Bogactwo i nędza narodów, str 529-31