Ciekawe wypowiedzi

[jan]

Bo nadzieja podtrzymywała wolę życia jednostki, to pozwalało dłużej żyć w tym piekle.

jan urbanik

[Fordor]

Wypowiedź Erwina Wurma (austriackiego artysty) o humorze zawartym w jego pracach:
"If you approach things with a sense of humor, people immediately assume you're not to be taken seriously. But I think truths about society and human existence can be approached in different ways. You don't always have to be deadly serious. Sarcasm and humor can help you see things in a lighter vein."/Jeśli prezentujesz rzeczy o zabarwieniu humorystycznym, ludzie od razu zakładają, że nie można traktować ciebie poważnie. Myślę jednak, że prawda o społeczeństwie i ludzkiej egzystencji może być ukazywana na różne sposoby. Nie trzeba być stale śmiertelnie poważny. Sarkazm i humor pomagają spojrzeć na sprawy w lżejszym nastroju.

http://www.artnet.com/artwork/425531355 ... nonon.html

[jan]

Mnie się zapamiętało z kiedyś na temat powagi:

"Powaga jest szczęściem głupców" (Roszfuko)

i

"Najbardziej zawsze nadęci
kastraci i impotenci."

Zbyt demonstracyjna powaga jak i zbytnia błazenada
przeważnie kryją kompleksy i się-nielubienie.

jan urbanik

[Fordor]

Jan napisał:
"...Zbyt demonstracyjna powaga jak i zbytnia błazenada..."
Samuel Adalberg, nieżyjący polski paremiolog i wydawca tekstów staropolskich zaproponował następującą proporcję powagi i humoru:
"Lepszy funt rozumu niż cetnar dowcipu". I to mnie jednak przytłoczyło: bowiem 1 ang. cetnar = 112 funtów lub 1 amer. cetnar = 100 funtów. Taka relacja na niekorzyść humoru chyba nie odpowiadałaby też Stanisławowi Brzozowskiemu, który w Legendzie Młodej Polski (Studya o strukturze duszy kulturalnej, rozdział XI. Humor i prawo) napisał:
"Myśleć, czuć swoją względnością, nie przeinaczać jej, nie kłamać sobie, przezwyciężyć nałóg myślenia o sobie w kategoriach zamkniętych – oto szkoła humoru".
Cytaty zaczerpnięte z Wikicytaty.

[Basia]

Izabela, 22 lata - młoda, ładna, pusta
Lui, 46 lat - uroczy, ale poszarpany przez życie, filozof-alkoholik.

Izabela: Jeden raz się żyje.
Lui: Prawda. Ale cały urok pani wieku polega właśnie na tym, że można myśleć inaczej.

Francoise Sagan, "Pianino w trawie"

[Basia]

"Wszystko w natchnieniu. Każdy nasz ruch... tylko tak mogliśmy się uratować. Życiem bez reszty. Wypalić się do końća, do spodu, żeby śmierci, tej zwyczajnej wariatce, nic nie zostawić w spadku, niech odziedziczy po nas popiół wygasły..."

Edward Stachura, "Cała jaskrawość".

Teoria życia bez reszty...lubię ją, chociaż jest dość niełatwa do zrealizowania.

[jan]

Zapewne da się tak,
artyście temu i owemu zapewne u-da się tak,
ale nie wiem na ile życie takie to walor, na ile kalectwo,
na ile wybór, na ile rodzaj nieudacznictwa.

Stachura miał wdzięk i talent.

Proszę cię, duszo moja, szalej mi z umiarem.

jan urbanik

[Basia]

Można tylko podziękować za troskę.
Ale zależy też jak odbierać takiego rodzju wypowiedzi. Można brać to, co fascynuje, i próbować dopasowywać do własnego życia, niekoniecznie ma to być takie naśladowanie co do litery.
Co do walorów artystycznych twórczości Stachury - szczerze, bardziej jednak lubię jego poezję, niż prozę.

[jan]

Nie dziękuj, Basiu.
Nie było tu nic osobistego.

Był to komentarz starego człowieka
do słów młodego artysty.
Do słów dwu artystów, bo i Staffa.

jan urbanik

[Fordor]

Fragment pochodzi z książki Witolda Gombrowicza pt. "Transatlantyk":
"...A płyncież wy, płyncież Rodacy do Narodu swego! Płyncież wy do Narodu waszego Świętego chyba Przeklętego! Płyncież do Stwora tego św. Ciemnego, co od wieków zdycha, a zdechnąć nie może! Płyncież do Cudaka waszego św., od Natury całej przeklętego, co wciąż się rodzi, a przecież wciąż nienarodzony! Płyncież, płyncież, żeby on wam ani Żyć, ani Zdechnąć nie pozwalał, a na zawsze was między Bytem i Niebytem trzymał. Płyncież do Ślamazary waszy św., żeby was oni dali Ślimaczyła!..."

Autor okres II wojny światowej przeżył na emigracji w Buenos Aires.