ich opiekunowie nie są wieczni

[jan]

Osoby niepełnosprawne...
Przedmiotem troski ich samych, ich rodzin oraz państwa winna być maksymalna troska o zapewnienie im możliwości samodzielnej egzystencji.
Warto mieć na uwadze, że ich opiekunowie nie są wieczni.
Kompensowania im nieszczęścia przez wyręczanie ich przy każdej czynności pogłębia ich kalectwo, pozbawia ich poczucia własnej wartości.
Rodziny osób o ograniczonej sprawności ze względu na ubóstwo lub niezaradność, co przeważnie idzie z sobą w parze, niewiele mogą zrobić, państwo jest nieudolne.
A PAŃSTWO...
a państwo mamy takie, na jaki sobie nieustannie zasługujemy naszym egoizmem, bezdusznością, lenistwem, wygodnictwem.
Jest dobrze, dobrze... nie interesują nas ci, którym jest niedobrze - I RAPTEM NIESZCZĘŚCIE PADA NA NAS.