Wyciszanie przez głaskanie

[jan]

Wyciszanie przez głaskanie

"Stworzył pan wielkie dzieło. Byłam, widziałam, podziwiałam. Proszę się nad tym skupić.
Tu jest pańska działalność patriotyczna, a nie histeryczne dramatyzowanie na fb.
Mówię szczerze, czy jest ktoś jeszcze w tym mieście, kto zrobiłby coś równie wspaniałego,
bez pomocy, korzystając z własnych zasobów?
Proszę pozwolić podziwiać pańskie dokonania, rozwijać je i na nich się skupić.
Ojczyzna da radę, po co mieszać kijem w tej kałuży, to niegodne pana."

Nie buduję sobie pomnika, nie udaję rycerza bez zmazy i skazy, jestem starym,
ale jeszcze żywym człowiekiem, który przez to , co robi i co pisze, nadaje sens końcówce swego życia.
Jesteśmy gatunkiem stadnym. Większe i mniejsze ludzkie stada przeważnie żyją w państwach,
które bywają w pewnym zakresie samorządne.

Nasze państwo trwa ponad tysiąclecie - mimo przerw na okupacje, rozbiory, rozpady, anarchię, bezrząd.
Jedynym lepiszczem umożliwiającym trwanie była IDEA POLSKOŚCI w SERCACH i ŚWIADOMOŚCI POLAKÓW.

Po odzyskaniu niepodległości po 1989 roku IDEA POLSKOŚCI W SERCACH zmizerniała.
Hurmem ruszyliśmy korzystać z ochłapów cudzych dobrobytów,
państwo zostawiając na pastwę losu - hien wewnętrznych i zewnętrznych.

W miarę jak rosłem, doświadczałem, czytałem -
wyrastałem ponad partyjność, ponad wyznaniowość - przestałem wierzyć "prawdom",
jako Prawdy głoszonym w Pismach, zacząłem czytać ŻYCIE,
wspomagając się Kotarbińskim, Krzywickim, Stachniukiem, Benedict, Brzozowskim,
Tocquevillem, Weberem.. Walickim, Łagowskim, Stommą...

Odrzuciłem Pismo, odrzuciłem dogmaty, odrzuciłem Prawdy, zostawiłem sobie zasady:
"Jeśli musisz wybierać - wybieraj mniejsze zło" -
to jest MOJA zasada, która bywa kosztowna
i druga, mająca walor powszechny:
"W stosunku do bliźniego postępuj tak, jak chciałbyś,
by inni postępowali w stosunku do ciebie - ale nie oczekuj zbyt wiele"

Owocem tej postawy, aktywnie wcielanej w życie jest stworzenie Biblioteki Społecznej -
www.bibliotekapp.pl, tam forum, dział "Człowiek - Społeczeństwo - Kultura".
Wraz z przyjaciółmi działam lokalnie, w peryferyjnej dzielnicy Gdańska (Stogi)
w wirtualu (Fejsbuk, forum) staramy się pobudzać do obywatelskiej i człowieczej refleksji,
do aktywności i współdziałania na rzecz ojczyzny/obywateli i przyzwoitości człowieczej.

Tekst ten umieściłem również na profilu KOD-u,
stąd końcówka, która jest moim znajomym i przyjaciołom zbędna.

Pozdrowienia dla wszystkich, którzy tekst ten doczytali do końca.
Akcent radosny na koniec:
Jeszcze kroczek przez zimowy luty - i będzie wiosna.
To jest prawdą dla Polski, dla Polonii nie zawsze.