Państwa są wartością

[jan]

PAŃSTWA KTÓRE SĄ – SĄ JAKĄŚ WARTOŚCIĄ. Stabilizują sytuację.
Ich rozpad rodzi tragiczne skutki,
rozpad Jugosławii nie pokazał jeszcze wszystkich swoich owoców:
Kosowo może stać się Czeczenią Europy! Pewnie już nią jest.

Pokojowy rozpad Związku Radzieckiego jest swoistym cudem, który jednak nie jest do końca spełniony.
Różne bomby zegarowe tykają.

Kaukaz, tak jak Bałkany, to kocioł, pod którym diabli palą, gdzie historia kłóci się ze współczesnością.

Państwom postradzieckim wolność spadła z poradzieckiego nieba,
ale nie spadła im z nieba samodzielność gospodarcza ani kultura polityczna,
Odziedziczyły te państwa zsowietyzowanych obywateli, znaczący wsad demograficzny ciążący ku Moskwie
i gospodarki związane ze strefą poradziecką.

Staranie Europy i Ameryki o wyłączenie tych państw ze strefy wpływów Rosji
przez wspieranie wewnętrznej opozycji to luksus, na które bogate państwa mogą sobie pozwolić.
Większych, kosztowniejszych awantur nie robi się bez zimnej kalkulacji:
Co z tego będzie miał mój kraj?
Rozumne państwo, z rozumną władzą, dba przede wszystkim o interes własny.

Uprzytomnijmy sobie:
O WOLNOŚĆ NASZĄ I WASZĄ NIE WALCZYŁO PAŃSTWO POLSKIE NI NARÓD POLSKI,
a pozbawieni ojczyzny i majątków bojownicy przegranej sprawy, którzy musieli coś z sobą począć.
Do wyboru mieli:
- zdobyć fach i wtopić w nowe ojczyzny,
- zostać najemnym żołnierzem u Turka, czy tego lub owego watażki,
- czekać boskiego zmiłowania w kombatanckich przytułkach, marząc i swarząc - do śmierci.

Ojczyzna – to jak dom własny. Najpierw trzeba go zbudować, wyposażyć,
trzymać w nim ład i porządek i strzec przed złodziejem i rabusiem.

Gospodarz, który zaniedbuje dom własny, trzyma i prowadzi go byle jak,
a poucza innych i próbuje ich uszczęśliwić, to nie gospodarz, a błazen.

Naprawianie świata warto zaczynać od swego państwa.
Rządy i prezydenci są od tego.
Organizacje społeczne mogą pomagać Gruzinom, Osetynom, „bezprizornym” dzieciom w Moskwie, bezdomnym w Niujorku...

jan urbanik