Doktryner wie jak ma być:

[jan]

Ma być tak, a NIE INACZEJ - czarne jest bowiem czarne, a białe jest białe.
To co czarne po katolicku, może być białe po marksistowsko-leninowsku lub neoliberalnemu.


Doktryna pozwala mordować Żyda, za to, ze on Żyd, bo Żyd jest złem.
kobietę za to, że odbiera krowom mleko lub powoduje powstanie kołtuna, bo ona jest czarownica.
Doktryna zabrania dokonywania transfuzji, by nie uszczknąć duszy.
Doktryna żąda wystawienia dowodu osobistego dla jajeczka od chwili zapłodnienia, bo to już człowiek.

Sprawa jest jasna - ma być tak, a nie inaczej, bo taka jest Boża wola lub - bo taka jest wola wodza.
Żyjący w niewoli doktryny lub, jeśli kto woli - w łasce, w szczęściu doktryny WIE.
Jeśli ma wątpliwości - to rozstrzyga je kapłan lub wódz, który WIE LEPIEJ.

Życie wolne od doktryny, czyli wolne życie ludzkie,
to ciągła samotność balansowania pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy białym a czarnym,
ciągle gdzieś tam w mało komfortowych szarościach.
Ciągle pomiędzy bezpłodnym egoistycznym trwaniem, a społeczną służbą,
może więcej - obowiązkiem (posłannictwem! - ?) cywilizacyjnym (Saint Exupery "Nocny lot").

Zdecyduj się kim jesteś! - mówi internauta.
Pan jest z nimi? - pyta katecheta, kiedy jeden z moich synów odmówił sakramentu bierzmowania.
Pan jest z nami czy z nimi? - pyta mnie chłopiec stojący w fabrycznej bramie grudnia pamiętnego.

Człowiek wolny MOŻE BYĆ TYLKO SOBĄ.

Z innymi, wolnymi lub niewolnymi, może się jednoczyć w realizacji zadań
na bardzo wielu wspólnych płaszczyznach:
dobra szkoła, korepetycje dla dzieci, budowa basenu, pomoc dla potrzebujących, odsunięcie od publicznych funkcji ludzi nieodpowiedzialnych...

(tekst odświeżony rankiem w dniu 29 października 2010)