Jakość społecznej debaty - 1. prelekcja

[jan]

Jakość społecznej debaty - 1. prelekcja

Organizujemy SPOTKANIE z OSOBĄ, która ma mówić na TEMAT.
ORGANIZATOR zaprasza OSOBĘ, ustala TEMAT i zaprasza zainteresowaną PUBLICZNOŚĆ -
PUBLICZNOŚĆ zainteresowaną OSOBĄ i TEMATEM.

Wykład na TEMAT prowadzi zaproszona OSOBA - PUBLICZNOŚĆ po to przyszła.

Po wypowiedzi prelegenta jest czas na pytania związane z TEMATEM,
wypowiedzenie uwag czy zdania odrębnego, z konieczności przeważnie ograniczone czasowo.

Aby panował jako taki ład, prowadzący spotkanie dopuszcza do głosu publiczność -
najlepiej w kolejności zgłoszeń, najlepiej tak, by maksymalna osób mogła się wypowiedzieć;
tak by osoby nawiedzone jedynie słuszną ideą lub mające jakieś osobiste interesy nie zdominowały tych,
którzy przyszli po to, by wysłuchać, co OSOBA zaproszona ma do powiedzenia na temat.

Każda prelekcja czy wykład jest adresowana do publiczności na określonym poziomie
i bywa tak, że dla części słuchaczy temat jest znany, dla części niezrozumiały,
ideałem jest, kiedy WIĘKSZOŚĆ ZEBRANYCH rozumie TEMAT i na dodatek dowiaduje się czegoś więcej.

Ci pierwsi, jeśli są kulturalni, nie powinni się jawnie nudzić,
ci drudzy nie powinni zadawać pytań elementarnych i infantylnych, lepiej po powrocie do domu zajrzeć do encyklopedii,
ci trzeci czerpią satysfakcję - czyli potwierdzają sens przedsięwzięcia